پروتکل درمانی برای حذف افکار و احساسات ناخوشایند

این پروتکل در 6 جلسه تنظیم شده است.

فهرست مطالب:

---

جلسه اول

جلسه دوم

جلسه سوم

جلسه چهارم

جلسه پنجم

جلسه ششمقسمتی از جلسات این پروتکل :

---

تمرین های ذهن آگاهی برای منزل بعد از تمام جلسات اجباری است

جلسه اول

1) توضیح مختصر درمانجو در مورد مشکل ( ۱۰ دقیقه ).
۲)سنجش اولیه ارزش ها ( ۵ دقیقه)
اگر من یک چوب جادویی داشتم، چه آرزویی داشتی در راستای کمک به رفع مشکلت براورده کنم؟
عصاره پاسخ هایی که درمانجویان اغلب به این سوال می دهند آن است که خواستار تغییر شکل، فراوانی، یا شدت محتوای روان شناختی نا خوشایند خویش هستند. (( می خواهم اضطرابم کم بشه))، ((می خواهم اعتماد به نفسم زیاد بشه))، ((فقط می خوام شاد بشم و بخندم)) و…
از این پاسخ ها می توان برای بررسی بیشتر ارزش های زیربنایی یا آرزوهای درمانجو استفاده کرد. برای مثال (( اگر اضطراب کمتری را احساس کنید، دوست دارید چه کاری را در زندگی تان بیشتر انجام بدید؟)) یا (( اگر احساس شادمانی بیشتری کنید، چه تغییراتی در نحوه زندگی / رفتارتان رخ می ده؟)).
۳) نا امیدی سازنده (۵ دقیقه)
۱-برای رفع مسائلتان تا کنون چه کارهایی انجام داده اید؟
۲-کارهایی که انجام داده اید چقدر موثر واقع شده است؟
کت درصدد برجسته سازی و رو در رو کردن درمانجو با پیامد حذف افکار و احساسات ناخوشایند است. اصطلاح نا امیدی سازنده در اکت، به فرایند ترک راهبردهای کنترل تجربه ای و به جای آن ایجاد فضایی بررای یافتن رهیافتی بدیل اشاره دارد.
۴) تمثیل فرد افتاده در چاه (۵ دقیقه)
درمانگر: برای لحظه ای تصور کنید که زندگی شبیه سرگردانی در جایی است که پر از چاهه. برای چند لحظه، و به هر دلیلی، تصور کنید که درون یکی از این چاه ها افتادید- چاهی که از این به بعد به آن می گوییم (( اضطراب )). شما جعبه ابزاری دارید که در طی زندگی تهیه اش کردید و تنها چیز به درد بخوری که در آن پیدا کرده اید، یک بیلچه است. در نگاه اول استفاده از آن بسیار منطقی به نظر می رسد. بنابراین شکی به دل راه نمی دهید و از آن استفاده می کنید. بنابراین شروع به کندن چاه می کنید. برای اینکه خودتا را از این چاه بیرون بیارید، انرژی و زمان زیادی را صرف کندن می کنید، چون تنها راهی که به نظرتان می تواند به شما کمک کند تا زندگی را به روال معمولش برگردانید، همین است. خب شما دائما به خودتان می گویید که نگران نباش (کندن)، برای اینکه از صحت و سلامت بچه هاتان مطمئن شوید، انها را می پایید ( کندن)، از مادر بچه های دیگر اجتناب می کنید ( کندن)، و امثال این. مشکل همین است، چون مدام که از این چیزها برای بیرون آمدن از چاه استفاده می کنید، گودالی به نام اضطراب عمیق و عمیق تر می شود …